ik word niet meer blij van Twitter. Wat nu?

Ik word niet meer blij van Twitter. Wat nu?

Wat moet je doen als je niet langer blij wordt van Twitter? We vroegen het Bert Brussen.

Dit is een hoofdstuk uit Niet appen tijdens het eten. Je kan het boek hier bestellen.

No place like Twitter

Wie denkt dat social media bedoeld zijn om ideeën uit te wisselen of respectvol te discussiëren, heeft vast niet langer dan twee minuten op Twitter rondgekeken. Het debat is verruwd, complotten worden massaal gedeeld en de sfeer is er ronduit grimmig. Er is niets mis met je als je boos, teleurgesteld, agressief of verdrietig wordt van Twitter (of andere social media). Er zijn goede redenen om actief te zijn op Twitter. Omdat je geïnteresseerd bent in politiek, bijvoorbeeld. Of omdat je interessante of verfrissende invalshoeken zoekt bij actuele thema’s. Als je de gekkies wegdenkt, is Twitter eigenlijk een soort Instagram voor slimme mensen. (Of Instagram is een soort Twitter voor fotogenieke mensen, dat kan ook.)

De laatste tijd is het World Economic Forum (WEF) steeds vaker trending topic op Twitter. Niet omdat er weer een conferentie in Davos plaatsvindt, zodat ‘onze’ Rutger Bregman de aanwezigen kan wijzen op het belang van belastingen. Het WEF is trending topic, omdat wappies de complottheorie delen dat deze lobbyclub Sigrid Kaag de opdracht heeft gegeven om Nederland om te volken. Omvolking is een extreemrechtse complottheorie die draait om het idee dat de Westerse inheemse bevolking vervangen zou worden door immigranten met een niet-westerse cultuur. Dat zo’n complottheorie trending topic kan zijn, laat zien hoeveel wappies er op Twitter actief zijn.

Bert Brussen over Twitter

Wie te lang blijft rondkijken op Twitter, kan dus best wel eens gefrustreerd of verdrietig worden. Bert Brussen, GeenStijl-redacteur, oprichter van The Post Online (TPO) en maker van de TPO-Podcast, was een fanatiek twitteraar. Hij was altijd wel te porren voor een Twitter-fittie (discussie) en stuurde dagelijks talloze berichten. Hij besloot echter het roer om te gooien en helemaal te stoppen met Twitter. Als er iemand diep the rabbit hole van social media is ingedoken, dan is hij het wel.

Brussen vertelt dat hij stopte met Twitter, omdat hij merkte dat het een te negatieve rol begon te spelen. Een opvallende keuze voor een hoofdredacteur die onderdeel is van de discussie en geld verdient met content plaatsen. ‘Het werd me allemaal te veel. Ik kon het niet meer uit mijn hoofd zetten en gedroeg me als een verslaafde die alleen nog maar twitterde. Bovendien werd ik de belagers en trollen zat.’

Digitale pioniers

Toen Brussen in 2007 begon met twitteren werd het platform bevolkt door een klein clubje digitale pioniers en journalisten. ‘Er heerste een soort verbondenheid tussen twitteraars.’ Het was de tijd van internetpioniers die geloofden dat het internet de mensheid zou helpen. Journalistieke innovaties De Correspondent, Blendle en TPO ontstonden. Men was hoopvol over de mogelijkheden van het internet, dat de journalistiek, democratie en uiteindelijk de wereld zou redden. Alles zou anders worden, maar vooral: beter.

In de praktijk bleek Twitter niet het ideale vehikel voor een vrij en fijn debat. Sterker nog: regelmatig ontsporen discussies en het platform werkt bijzonder verslavend, zoals eigenlijk alle social media. ‘De dynamiek van Twitter en eigenlijk van het internet in het algemeen, is een beetje zoals de bekende meme. Een mannetje achter een computer dat zegt nog even niet mee naar bed te komen want “someone is wrong on the internet!”.’

Niet meer online discussiëren

De meme is ongetwijfeld herkenbaar voor veel twitteraars. ‘Als je boos wordt van Twitter, vraag je dan eens af waarom je altijd bij iedereen je gelijk wil halen. Waarom wil je in discussie met iemand met de “verkeerde” mening of diegene ter verantwoording roepen?’ Auteur en Twitter-gebruiker Marnix Pauwels (@MarnixAmsterdam) kondigde een poosje geleden aan niet langer in discussie te gaan op Twitter. Zijn verklaring: niemand wil online van gedachten veranderen; men is alleen maar bezig zijn eigen kennis of mening te etaleren.

Als je accepteert dat bijna niemand openstaat voor nieuwe inzichten, scheelt je dat een boel frustratie. Daarbij: zou je in het dagelijks leven ook zo omgaan met anderen? Als je een gesprek opvangt in de rij voor de supermarkt en iemand beweert iets wat niet klopt, zou je hem of haar dan ook terechtwijzen? Het loont wel om in gesprek te gaan met je schoonvader over zijn geloof in complottheorieën, maar waarom zou je in hemelsnaam de confrontatie aangaan met een vreemde?

Online blijft er weinig beschaving over

Brussen herkent dat er van de onderlinge verbondenheid op Twitter weinig over is. ‘Tegenwoordig is Twitter vrijwel volledig overgenomen door wappies, dom-rechts [zo noemen sommigen FvD-stemmers], anonieme trollen, haters, doxers [mensen die persoonsgegevens, zoals iemands thuisadres, online plaatsen], drammers en jankerds. Daardoor is het een online schandpaal, een cancel-machine en een plek voor intimidatie geworden. Waarom doen we dat? Waarom willen we dat? Waarom deed en wilde ik dat? In het normale leven gedragen we ons beschaafder en beheerster ten opzichte van andere mensen. Waarom online niet?’

Zodra er een scherm tussen ons en de ander zit, valt alle beschaving weg, zo lijkt het. Online kennen we alleen nog primitieve, dierlijke reflexen. ‘Waarom? Ook ik heb daarop uiteraard geen enkel antwoord, maar ik denk wel dat het belangrijk blijft om onszelf deze vragen te blijven stellen. Uiteindelijk ben je zelf de belangrijkste factor in het geheel. Waarom erger ik me aan domheid of aan meningen online? Twitter maakt die vragen meer dan ooit relevant. Voor mij waren de antwoorden op deze vragen de reden om te stoppen met Twitter.’

Stoppen met Twitter

Een week nadat Brussen met Twitter stopte, werd het rustig in zijn hoofd. ‘Geen gedoe meer, vooral geen ergernissen meer. Ik was weer helemaal de oude. Stoppen met Twitter is als uit een ander universum stappen en weer terugkeren in het onze,’ vertelt hij. ‘Je merkt opeens dat de wereld veel groter is dan Twitter alleen! Ik was zo verzeild geraakt in discussies, dat ik dacht dat de hele wereld mij belaagde en dat de hele wereld ruzie met me had. Toen ik stopte met Twitter, bleek dat in werkelijkheid eigenlijk helemaal niemand zich überhaupt met Twitter bezighoudt, laat staan dat ze twitteren.’ Onderzoek in Amerika onderstreept dat: het platform is vooral in trek bij journalisten, anderen zijn minder geinteresseerd in Twitter. Het doet denken aan wat cabaretier Dave Chappelle zei. Chappelle raakte op Twitter in opspraak, maar gaf aan zich geen zorgen te maken. ‘I don’t give a fuck, because Twitter is not a real place.

Op dit moment twittert Brussen nog wel eens met het TPO-account, de opiniesite die hij tien jaar geleden oprichtte. ‘Maar dat is eigenlijk alleen maar zenden: ik deel de berichten die op TPO geplaatst worden. Nadat ik gestopt ben met Twitter, heb ik wel eens een anoniem account aangemaakt, maar ik heb nooit meer begrepen wat ik er destijds zo leuk aan vond. Het was ronduit saai en nutteloos. Toen ik eventjes terugkeerde, voelde ik dat de verslavingsvalkuil nog altijd openstaat. Als ik maar genoeg rondhang en lees, ga ik me vanzelf ergeren en wil ik dwangmatig op alle tweets reageren die een reactie verdienen. Zonde van mijn tijd. Ik zou nooit meer terugkeren naar Twitter.’

Stop met social media

Dat is dan ook Brussens advies voor anderen: stop met social media. ‘Hoe groot je frustratie ook is en hoe erg het allemaal de schuld van anderen lijkt: jij bent de enige die verantwoordelijk is voor je eigen frustraties. Jij kiest er zelf voor om op social media actief te zijn. Bedenk daarbij: social media zijn de vernietiger van menselijke waarden, waardigheid, democratie, vrijheid, je privacy en uiteindelijk je ziel. Je hebt het alleen nog niet door.’

Als dat ons niet wakker schudt, dan weet ik het ook niet meer. Het oordeel van Brussen is wat radicaal; minderen met Twitter biedt ook uitkomst. Verwijder de app van je telefoon, bezoek de site alleen nog via je desktop en niet meer dan tien minuten per dag. En verwacht niet dat een discussie op Twitter echt wat oplevert.

Vuistregels voor teleurgestelde twitteraars

  • Bepaal wat je wil bereiken met welke app. Waarom zit je uberhaupt op Twitter? Wil je jezelf informeren of in contact komen met anderen? Hoeveel tijd wil je daarvoor op Instagram of Twitter moeten doorbrengen?
  • Probeer je tijd op Twitter te beperken en verwijder de app van je telefoon, want de app werkt verslavend. Accepteer dat er mensen (op het internet) zijn met een andere mening dan de jouwe. Ja, iemand op het internet heeft het bij het verkeerde eind, nee, dat betekent niet dat je daar iets aan hoeft te doen.
  • Verwacht niet dat een discussie op Twitter ervoor zorgt dat mensen van mening veranderen, dat gebeurt zelden tot nooit. Platforms als Twitter worden vooral gebruikt om een eigen mening of kennis te etaleren.
  • Merk je dat je humeur lijdt onder je socialmediagebruik? Stop dan helemaal. Als je agressief of somber wordt van Twitter, verwijder de app dan. Denk aan wat Doe Maar zong: er zit een knop op die tv.

Dit is een hoofdstuk uit Niet appen tijdens het eten. Je kan het boek bestellen via deze pagina.

Organiseer je binnenkort een bedrijfsevent, congres, personeelsdag of seminar? Hier vind je meer info over de lezing (en quiz) over digitale etiquette.

Vraag nu gemakkelijk & snel een offerte aan

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Menu